نکته : تمامی این نوشته ها حاصل تجربه ها و برداشت های شخصی است. ممکن است مثل همیشه پر از ایراد و اشکال باشد و در آینده این حق را نیز دارم که این نوشته ها را به طور تمام و کمال رد کنم.
یک سوال همیشه پیش می آید اینست که چرا اکثر نرم افزارها شکست می خورند و تعداد نرم افزارهایی که از ابتدا بدون شکست به بقای خود ادامه می دهند، بسیار کم است ؟
نکته : تمامی این نوشته ، مانند تمامی نوشته های این وبلاگ بر اساس تجربه شخصی و سوادِ کمِ یک خر حاصل شده است.
در قسمت قبل کمی توضیح دادم که درست و حسابی تقلید کنیم. در این قسمت می خواهم در مورد ادعاها و گند هایی که منِ خرِ نوعی می توانم بزنم ، صبحت یا عر عر کنم.
یک تفاوت اساسی بین تست (TEST ) و دیباگ (DEBUG) وجود دارد. اگر آن را نمی دانید ، کلید های ترکیبی ALT +F4 را فشار دهید و دیگر به این سری نوشته ها سر نزنید.
نکته : مانند تمامی نوشته های این وبلاگ ، این متن هم بر اساس نظر و تجربه شخصی نوشته شده است. پس مثل همیشه پر از اشکال و ایراد است.
تقلید کردن با کپی کردن فرق دارد. به زبان ساده ، تقلید کردن یعنی ادای کسی را در آوردن. حال چه در عرصه نرم افزار باشد یا در حوزه فلسفه یا مکانیک.
در تقلید کردن ، حداقل مباحث پایه را می دانم. حداقل می دانم که چطور باید ادای کسی را در آورم. ممکن است که خودم چیزی را هم به دلخواه اضافه کنم.
چند روز پیش توانستم که مطالب دور اول خودم را به اتمام برسانم. در ابتدای کار فکر می کردم که بتوانم شش ماهه این وظیفه را تمام کنم.
کتاب The Design of Design(+) ( طراحیِ یک طراحی ) ، نوشته Frederick Phillips "Fred" Brooks Jr (+) ، یکی از بهترین و جامع ترین کتاب های موجود در زمینه طراحی نرم افزار است .
این کتاب یک کتاب مقدماتی نیست. بهتر بگویم ، یک کتاب پیشرفته طراحی نرم افزار است. یعنی شما باید پایه و اصول طراحی نرم افزار را بدانید. هدفم از معرفی این کتاب بدین دلیل است که بعد از اتمام هر فصل از نقشه راه یکی از فصل های این کتاب را با هم بحث می کنیم.
طراحی نرم افزار یکی از بهترین و زیربنایی ترین شغل های مربوط به صنعت نرم افزار است. فیلد طراحی نرم افزار در اکثر مواقع با طراحی فتوشاپ و طراحی وب اشتباه گرفته می شود.
در زمینه طراحی نرم افزار بیشتر به این می پردازیم که یک نرم افزار
